Allah Rızası!

Önümde yürüyen yaşlı amca, biraz duraksayıp cebinden kâğıt bir para çıkardı. O durunca bende gayrı ihtiyari olarak durmuştum, parayı bir güzel katlayıp avucuna yerleştirdikten sonra yoluna devam etti. Parayı kime vereceğini az çok tahmin etmiştim, nitekim O’na yaklaştıkça parayı daha bir sıkmaya başlamıştı elinde. Sanki parayı verdiğinde büyük bir sıkıntıdan kurtulacakmış gibiydi… Ama tam parayı verecekken O’na, kıvrak bir hareketle tekrar cebine koydu.

Amca çoktan gözden kaybolmuştu, ben ise O’nun başucundaydım şimdi. Bende amcaya imrenerek cebimden iki üç bozukluk çıkarmıştım. Boynunu büküp: “Allah rızası için bir ekmek parası” dedi. Sol elindekini görünce bende elimi cebime atıp yoluma devam ettim. Bir ekmek parası diyerek elini uzatanın diğer elinde dumanı tüten bir sigara vardı…